maandag/dinsdag 15/16 februari 2010
caviteiten in de body van "Double Trouble"
De smaak van stof smaakt naar meer. Daarom nog maar een hemey-weekendje. Edgar gaat verder met een symmetrische electrische gitaar, Jos neemt de body van de "Double Trouble" onder handen.
Body van Double Trouble
De body is dan wel indrukwekkend, maar ook geweldig zwaar. Daar komt verandering in als we de caviteiten erin gaan frezen. De mal voor het frezen van de bodyvorm wordt aangepast om ook te dienen als mal voor het frezen van de caviteiten. De buitenmaten van de elementen worden opgemeten en geplot met een offset om te compenseren voor het verschil in diameter van frees en geleidering. Bij de gitaarelementen wordt 1 mm extra ruimte genomen (er komt nog een montagering overheen), bij de baselementen slechts 0.5 mm. De baselementen worden gewoon in het gat geschroefd, de spleet mag niet te groot worden. De tekening wordt op de mal geplakt en met de decoupeerzaag worden de gaten uitgezaagd. Met rasp en schuurpapier worden de gaten op maat gebracht.
Voordat we de frees in de body laten zakken nog maar even controleren in een stuk MDF
Dit ziet er goed uit, tijd om mahonie te verstuiven!
Nu is de achterkant aan de beurt. Naast de caviteit voor de potmeters en de elementschakelaar is er een grote caviteit voorzien. Hiermee willen we het gewicht reduceren en krijgen we meteen "projectruimte" cadeau om nog allerlei electronica in onder te brengen. Om te voorkomen dat de frees gaat kantelen door gebrek aan referentievlak, is een dam in het midden van de caviteit voorzien. De bovenste rand zal verwijderd worden zodat de dam onder de caviteit deksel verdwijnt. De deksel kan dan meteen stijfheid aan de dam ontlenen. Er is voor de caviteiten aan de achterkant een nieuwe mal gemaakt van MDF. Zo blijft de oorspronkelijke mal beschikbaar om eventueel nog een tweede body te frezen.
Nadat de caviteiten gefreesd zijn wordt er nog een randje gefreesd waar de deksels straks op afsteunen. De dam in de projectcaviteit wordt met een beiteltje afgestoken zodat deze geheel onder een grote deksel verdwijnt. Die deksel is dan mooi afgesteund op de dam.
Tot slot worden de "buikpijngaten" voor de kabels tussen de verschillende caviteiten geboord met een snelboor van 12 mm. Gelukkig gaat alles goed....
Het voorlopige eindresultaat is hieronder te zien:
